#abcf1 Biografia: Michele Alboreto Artykuł na stronie Abc Michele Alboreto urodził się 23 grudnia 1956 r. w Mediolanie w rodzinie pracownika komunalnego. Był zafascynowany w motoryzacji od dziecka. Od zawsze miał w sobie sporo odwagi i luzu- w młodości, raz na rok, przyjeżdżał na Monze podczas GP Włoch i wśród tłumów tifosich kibicował z wielką flagą zespołu Lotus. Od 1976 r. bierze udział w lokalnej serii Formula Monza, za kierownicą samochodu, który sam zbudował przy pomocy przyjaciół. W 1978 roku rywalizuje w lokalnej Formule Italia, którą kończy na 4 miejscu klasyfikacji generalnej. Pod koniec roku zadebiutował we włoskiej F3, by w 1979 zdobyć wicemistrzostwo. W 1980 r. zostaje Mistrzem Europejskiej F3 z 4 wygranymi na koncie. Poza tym reprezentuje Lancie w wyścigach długodystansowych, gdzie trzy razy ukończy wyścig na 2 miejscu. Dobre wyniki sprawiły, że w 1981 r. 24-letni Alboreto miał pełne ręce roboty. Startował jednocześnie w F1, w F2 oraz w serii Worlds Sportscar Championship (obecnie znana pod nazwą WEC). W F2 reprezentuje włoski zespół Minardi. Wygrywa wyścig na torze w Misano (jedyne w historii zwycięstwo Minardi w F2) oraz staje na 3 stopniu podium na torze nad jeziorem Pergusa ( ciekawy tor, ponieważ cała jej nitka przebiega dookoła jeziora), co daje mu 8 miejsce w klasyfikacji generalnej. W debiutanckim sezonie F1 reprezentuje zespół Tyrrell, ale radzi sobie słabo i nie zdobywa żadnego pkt. W WSC wygra 6-godzinny wyścig na torze Watkins Glen (w teamie z innym słynnym kierowcą F1, Ricardo Patrese). Rok 1982 był bardzo udany. W swoim drugim sezonie staje na podium w San Marino, (choć warto wspomnieć, że wyścig zbojkotowało kilka zespołów), 3 razy melduje się na 4 pozycji, raz na 5 i raz na 6. W kończącym sezon Grand Prix Stanów Zjednocz Czytaj dalej...
#abcf1 Biografia: Michele…
#abcf1 Biografia: Michele Alboreto Artykuł na stronie Abc Michele Alboreto urodził się 23 grudnia 1956 r. w Mediolanie w rodzinie pracownika komunalnego. Był zafascynowany w motoryzacji od dziecka. Od zawsze miał w sobie sporo odwagi i luzu- w młodości, raz na rok, przyjeżdżał na Monze podczas GP Włoch i wśród tłumów tifosich kibicował z wielką flagą zespołu Lotus. Od 1976 r. bierze udział w lokalnej serii Formula Monza, za kierownicą samochodu, który sam zbudował przy pomocy przyjaciół. W 1978 roku rywalizuje w lokalnej Formule Italia, którą kończy na 4 miejscu klasyfikacji generalnej. Pod koniec roku zadebiutował we włoskiej F3, by w 1979 zdobyć wicemistrzostwo. W 1980 r. zostaje Mistrzem Europejskiej F3 z 4 wygranymi na koncie. Poza tym reprezentuje Lancie w wyścigach długodystansowych, gdzie trzy razy ukończy wyścig na 2 miejscu. Dobre wyniki sprawiły, że w 1981 r. 24-letni Alboreto miał pełne ręce roboty. Startował jednocześnie w F1, w F2 oraz w serii Worlds Sportscar Championship (obecnie znana pod nazwą WEC). W F2 reprezentuje włoski zespół Minardi. Wygrywa wyścig na torze w Misano (jedyne w historii zwycięstwo Minardi w F2) oraz staje na 3 stopniu podium na torze nad jeziorem Pergusa ( ciekawy tor, ponieważ cała jej nitka przebiega dookoła jeziora), co daje mu 8 miejsce w klasyfikacji generalnej. W debiutanckim sezonie F1 reprezentuje zespół Tyrrell, ale radzi sobie słabo i nie zdobywa żadnego pkt. W WSC wygra 6-godzinny wyścig na torze Watkins Glen (w teamie z innym słynnym kierowcą F1, Ricardo Patrese). Rok 1982 był bardzo udany. W swoim drugim sezonie staje na podium w San Marino, (choć warto wspomnieć, że wyścig zbojkotowało kilka zespołów), 3 razy melduje się na 4 pozycji, raz na 5 i raz na 6. W kończącym sezon Grand Prix Stanów Zjednocz Czytaj dalej...